مواد معدنی طبقه یک:
- سنگ آهک، سنگ گچ، شن و ماسه معمولی، خاک رس معمولی، صدف دریائی، پوکه معدنی، نمک .آبی و سنگی، مارن، سنگ لاشه ساختمانی و نظایر آنها
مواد معدنی طبقه دو:
- آهن، طلا، کرم، قلع، جیوه، سرب، روی، مس، تیتان، آنتیموان، مولیبدن، کبالت
- تنگستن، کادمیوم و سایر فلزات نیتراتها، فسفاتها، براتها، نمکهای قلیائی، سولفاتها، کربناتها، کلرورها (بهاستثنای مواد یاد شده در طبقه یک) و نظایر آنها (میکا، گرافیت، تالک، کائولن، نسوزها، فلدسپات، سنگ و ماسه سیلیسی، پرلیت)
- دیاتومیت، زئولیت، بوکسیت، خاک سرخ، خاک زرد، خاکهای صنعتی و نظایر آنها سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی مانند الماس، زمرد، یاقوت، یشم، فیروزه، انواع عقیق و امثال آنها
- انواع سنگهای تزئینی و نما
- انواع زغالسنگها و شیلهای غیرنفتی
- مواد معدنی قابل استحصال از آبها و نیز گازهای معدنی بهاستثنای گازهای هیدروکربوری
مواد معدنی طبقه سه:
- کلیه هیدروکربورها بهاستثنای زغالسنگ مانند: نفت خام، گاز طبیعی، قیر، سنگهای نفتی، سنگ آسفالت طبیعی و ماسههای آغشته به نفت و امثال آنها قیر و سنگ آسفالت طبیعی
درصورتیکه مورد عمل وزارت نفت، شرکتها و واحدهای تابعه و وابسته به آن وزارت نباشد جزو معادن طبقه دو محسوب میگردد
مواد معدنی طبقه چهار:
- کلیه مواد پرتوزا اعم از اولیه و ثانویه
آن دسته از مواد معدنی مرتبط با محدوده طبقات یک و دو که در طبقهبندی فوق مشخص نشده یا مورد تردید باشد و نیز طبقه موادی شامل چند ماده از یک طبقه و موادی از طبقه دیگر، برحسب نوع، اهمیت و ارزش این مواد توسط وزارت معادن و .فلزات تعیین میشود.
منبع مقاله:
طبقهبندی مواد معدنی طبق قانون معادن کشور، راهنمای کامل برای فعالان صنعت
- ۰۳/۰۴/۱۳